Volgens James Geary gebruiken we in onze conversaties zes metaforen per minuut. Ik weet niet waar hij dat op baseert, maar het is een feit dat we meer metaforen gebruiken dan we denken. Veel van wat we zeggen is figuurlijk. “Figuurlijk” zelf, bijvoorbeeld, is figuurlijk: wat we zeggen hééft namelijk geen figuur. “Bijvoorbeeld” is ook figuurlijk.
Spreekwoorden zijn ook een goed voorbeeld van “bij wijze van spreken”. Iemands positie wordt (meestal) niet letterlijk ondergraven. Er wordt (meestal) niet letterlijk een hand boven een hoofd gehouden, of twee op een buik. Mensen worden (meestal) niet letterlijk op een voetstuk gezet. (Door de grond zakken doen we meestal ook niet, hoewel we dat soms juist weer wél letterlijk zouden willen…)
Probeer eens letterlijk te luisteren en probeer je de letterlijke plaatjes eens voor te stellen. De verhalen ontstaan vanzelf.