Vanmiddag heb ik twee keer het verhaal van Marguerite Yourcenar verteld, waarover ik al eerder schreef. In de museumzaal, tussen twee wanden met abstracte beelden eraan. Een mooie entourage.
Het publiek was verrast door de gruwelijke details in het verhaal, maar ook door de beeldende kracht. Vormen, kleuren, geuren, geluid en gevoel – alles zit erin.
Jammer dat het alweer voorbij is. Ik vertel het graag vaker.
Heeft u een gelegenheid waar een verhaal bij past over de kracht van kunst? Laat het me weten!
