Het is altijd de moeite waard om bij wijze van oefening te proberen een techniek tot in het extreme door te trekken en uit te zoeken wat dat oplevert.
Een verhaal wordt levendiger met details. Wat was de kleur van de jurk? Hoe rook het op het strand? De details maken dat de luisteraars zich in het verhaal kunnen verplaatsen.
Hoe ver kun je het detailleren doorzetten? Hoe nauwkeurig kun je het uitzicht beschrijven? Als ik nu uit het raam kijk, zie ik op de voorgrond een paar bomen, iets rechts daar achter struikgewas en daarachter een parkeerplaats waar schuurtjes en huizen omheen zijn gebouwd.
Dat kan gedetailleerder.
De voorste boom heeft aan de onderste takken nog blaadjes, bruin allemaal. Een ekster komt aanvliegen, zit op de dikke tak onderaan en vliegt dan weer weg.
Gedetailleerder.
Die dikke tak steekt uit naar rechts. Het is niet de onderste tak, want aan de linkerkant en naar achter zitten er nog een paar lager. Deze tak begint ongeveer drie meter boven de grond en staat met een hoek van ca. 60 graden omhoog. De bovenkant is donkergroen, tegen zwart aan, de onderkant mosgroen, gelig.
Gedetailleerder.
Het geelgroen onderaan de tak is niet egaal verdeeld. Het zijn meer vlekken. Vlak bij de stam de grootste, die zich zo’n dertig centimeter uitstrekt tot het punt waar het zwartgroene van de bovenkant haast een ring vormt naar onderen. Dan een smalle gelige strook, de kleur zit tegen grenen aan. Wat opvalt als ik naar deze tak kijk, is dat de blaadjes hier bijna niet bewegen. Links en wat hoger zie je wel dat er een beetje wind staat.
Enzovoorts.
Wat voegt een dergelijke detaillering toe aan een verhaal? Naast genoemde geuren en kleuren, ook concentratie en aandacht. Door de beschrijving wordt de actie in het verhaal even opgeschort. Details kunnen dus ook helpen om in het verhaal verschillen in ritme aan te brengen.