Ik wilde een stukje schrijven over tableaux vivants als middel om verhalen te maken. Als eerste zin wilde ik een korte historische duiding geven. Ik had ergens een klok horen luiden over zinnebeeldige uitbeeldingen en de klepel vermoedde ik in het griekse theater. Quid non.
Via google en wikipedia ben ik uiteindelijk blijven hangen bij “De schouwburg van Jacob van Campen“. Vanaf p.103 staat er een uitgebreide beschrijving over tableaux vivants als zeventiende-eeuwse Nederlandse uitvinding.
Lees over de oogverblindende opstellingen, ontworpen door schilders die er ook de decors bij maakten; over de spectaculaire lichteffecten; over verschillende podia naast elkaar met de mogelijkheid om achter elkaar verschillende tableaux ‘klaar te zetten’.
Vier eeuwen voor Joop van den Ende en Soldaat van Oranje konden onze theatermakers er al wat van!
Dat stukje over tableaux vivants als middel om verhalen te maken, komt een andere keer wel.