Op tweede kerstdag vertel ik dus Pelleas en Melisande bij de muziek die Sibelius schreef. Elk deel van deze muziek heeft een naam. Aangezien die namen ook in het programmaboekje komen te staan, vind ik het mijn taak om in het verhaal te laten horen waar die namen op slaan.

Voor de meeste deeltjes is dat geen punt. Bij de poort van het kasteel, Aan zee en Bij een bron in het park geven de locatie aan waar de scène zich afspeelt. Ook makkelijk zijn Melisande, bij de scène waar Melisande wordt geïntroduceerd, en Melisandes dood aan het eind van het verhaal.
Iets lastiger wordt het met de Entr’acte. Dit is letterlijk muziek voor tussen twee bedrijven door. Het lastige is dat het een erg vrolijk deel is, terwijl het verhaal hier al danig zwart begint te worden. Misschien neem ik de vrijheid om dit stuk naar voren te plaatsen.
De Pastorale heeft nog wat meer uitleg nodig. Deze ‘herderszang’ laat Sibelius klinken als in het toneelstuk Golaud zijn broer Pelleas heeft gewaarschuwd een beetje afstand tot Melisande te bewaren. Niet dat hij zijn broer niet vertrouwt, maar “wat moeten de mensen wel denken”. Op dat moment ziet hij in de verte een herder met een schaapskudde langslopen. Golaud hoort de schapen jammeren “alsof zij de slachter al ruiken.” (Had ik al gezegd dat het toneelstuk van Maeterlinck bol staat van de symboliek en expliciete metaforen?) Afijn, dit fragmentje heeft Sibelius dus geïnspireerd tot zijn Pastorale. En zo zal ik ook ergens in mijn verhaal die herder moeten laten opdraven.

Maar ik weiger pertinent om Drie blinde zusters aan het verhaal toe te voegen. Het deeltje met deze titel is een orkestbewerking van een lied dat Sibelius schreef om in het toneelstuk gezongen te worden. Het is een liedbewerking van een gedicht dat Maeterlinck schreef, maar dat niets met Pelleas en Melisande te maken heeft. In mijn verhaal dus geen blinde zusters. Ergens in het verhaal, in een grot, komen slapende armen voor die beschutting zoeken. Ik heb overwogen om hen blind en gezusters te maken. Maar dat wordt wel heel gezocht. Nee, de titel van dit deeltje leg ik in het programmaboekje wel uit. En de sfeer van het lied bepaalt uiteindelijk waar het in mijn verhaal zal worden gespeeld.