Gister hielden we de tweede workshop ter voorbereiding van de voorstelling van het Vertelgenootschap Apeldoorn voor Wereldverteldag 2012. Sinds de eerste workshop drie weken geleden is er een hoop gebeurd en na gister zie ik alleen maar meer uit naar het eindresultaat.

Zoals ik na de eerste workshop schreef ben ik aan de slag gegaan met de verhalen, vondsten uit de eerste sessie, ideeën die ik had over muziek en enscenering. Maar vooral moest ik snel concrete opdrachten aan de vertellers geven. Vooraf hadden we afgesproken dat niet iedereen zijn of haar voorkeursverhaal zou kunnen vertellen. Alleen al vanwege de tijdsduur zou dat niet passen. Wel was de afspraak dat iedereen een plek in de voorstelling zou krijgen. Vorig jaar hadden we zo voor het eerst gezamenlijk een voorstelling gemaakt die meer was dan een opeenvolging van losse verhalen. Dat was goed bevallen, dus dat doen we nu weer. Maar goed, ik moest dus niet te lang wachten met aanwijzingen aan de vertellers over welk (deel van een) verhaal zij konden gaan voorbereiden en of ik daar nog specifieke aanwijzingen bij had.
De meeste voorstellen vielen in goede aarde bij de vertellers, maar een aantal had bezwaren, of op zijn minst vragen bij sommige keuzes die ik had gemaakt. Terecht, vond ik bij nader inzien. Ik ging nog een keer puzzelen op een nieuw voorstel waarbij ik probeerde de lijnen tussen de verhalen, de balans tussen soort verhalen, de totale tijd en de gelijkwaardigheid van de bijdragen van de vertellers recht te doen. In tweede instantie heb ik iedereen een voorstel gedaan waarmee ze aan de slag konden. Daarbij was ik erg blij met de inschikkelijkheid en flexibiliteit van een aantal vertellers.

Toen konden de vertellers aan de slag met hun verhalen. Geen sinecure, omdat sommigen ook een verhaal aan het voorbereiden zijn dat ze ‘s ochtends in een kerkdienst gaan vertellen en de meesten ook nog aan een verhaal werken dat ze dinsdag 20 maart, als het écht Wereldverteldag is, in basisscholen gaan vertellen. Ze pakken de voorbereiding serieus aan. Zo hebben ze de afgelopen en komende week een aantal avonden gepland om in groepjes verder te werken aan hun verhalen. Petje af!
Onderwijl ben ik verder gegaan met nadenken over de volgorde van de verhalen, bijpassende muziek en hoe we de workshop die we gister hadden zouden gaan invullen. Wat lastig was, was dat ik van sommige vertellers nog geen goed beeld had hoe hun verhaal zou gaan lopen.

Gister was dan, zoals gezegd, de tweede workshop. De tijd vloog voorbij. Na de lunch hebben we de doorloop gedaan waarbij we voor het eerst een idee kregen hoe alles ineen zou vallen. Volgorde, overgangen, mise en scène, muziek… het plaatje begint steeds completer te worden. Sommige verhalen waren al haast qf. Prachtig om te horen en zien hoe die gaan leven. Aan andere moet nog meer of minder gewerkt worden. Wat dat betreft ben ik benieuwd naar het uiteindelijke geheel. Vrijdag doen we een (besloten) try-out en volgende week zondag is de voorstelling.
Ik kan haast niet wachten!