In oktober gaan Anke en ik naar twee grote verhalen. Wat heet. Eerst zien we de toneelmarathon Herakles van toneelgroep de Appel. Later die maand gaan we naar het operaspektakel Götterdämmerung door de Nationale Reisopera. Respectievelijk ruim tien uur toneel en dik vier uur opera.
Ik zie uit naar deze voorstellingen. Om te beginnen omdat het oerverhalen zijn, in nieuwe jassen. Het toneelstuk gaat over de mens Herakles die na een heldenleven opgenomen wordt in het godenrijk. De opera over de val van oppergod Wodan en met hem het hele Walhalla. Grootse verhalen. Verhalen over wat mensen bezighoudt. Verhalen over leven, liefde en dood; over de zin van alles. Millennia-oude verhalen in nieuwe jassen. Herakles recent bewerkt door Aus Greidanus en de zijnen en de Germaanse sagen een eeuw geleden bewerkt door Richard Wagner.
Ik zie ook uit naar de voorstellingen omdat ik benieuw ben hoe ze zijn vormgegeven. Of het ze gaat het lukken om ons zo lang geboeid te houden. Hoe ze dat doen. Of er een rode draad door de diverse verhalen loopt waaruit het grotere geheel is opgebouwd.
Mijn verhalen zijn niet zo groot. Maar ik kan hier ongetwijfeld veel van opsteken. Naast dat ik ervan uitga ook enorm te gaan genieten!