Het leek wel een schoolreisje. De groep van 16 IT-architecten van ProRail was in één bus naar ons kantoor in de bossen van Bilthoven gekomen. Even een dag het nuttige met het aangename combineren in een workshop storytelling. Een dag op verhaal komen.

Sommigen vonden het in het begin wat vaag: vertel elkaar over een succes dat je onlangs boekte. Maar het duurde niet lang of de verhalen vlogen door het lokaal. Over dat ene moment tijdens een zware onderhandeling: “Het flitste door me heen: ‘Nou heb ik je, mannetje.’” Of hoe de inefficiëntie van een bedrijfsproces getoond werd: “Elke betrokken afdeling had z’n eigen kleur. De plaat zag eruit als een flipperkast.” Het ene verhaal lokte het andere uit. Ondanks dat ze al jaren op dezelfde gang werkten, hadden ze elkaar heel wat te vertellen. Gebeurtenissen die herkenning opriepen, maar ook verhalen waar de anderen wat van konden leren.

Wat mij betreft schuilt hierin de grootste kracht van verhalen. We zijn goed in algemeenheden en trekken snel conclusies: “Het is altijd lastig onderhandelen met hen,” of: “Ze snappen maar niet dat ze inefficiënt werken.” Maar vertel over een concrete ervaring en jouw boodschap spreekt aan en blijft hangen.
Dit was nog maar het eerste uur van de workshop.