Treinreizigers met een OV-chipkaart zijn er allang aan gewend. Ik zie ’t elke dag in de trein gebeuren en had er nooit bij stilgestaan. Deze week overkwam het mijzelf. Eerst had ik het niet zo in de gaten. Het voelde wat vreemd. Maar in de minuten erna begon ik me vervelend te voelen. Welhaast fysiek onpasselijk.
Ik ben de gelukkige bezitter van een OV-jaarkaart. Daarmee hoef ik niet in te checken bij die palen die zo ellendig piepen als er een horde spitsreizigers met chipkaart langsraast. In de trein laat ik mijn kaart zien aan de conducteur die naar de foto en datum kijkt en dan knikt dat het in orde is. Het is dat hij geen gaatje knipt, anders was het of voor mij de tijd honderd jaar heeft stilgestaan. Een keer per jaar betaal ik een smak geld en dan heb ik verder nergens meer last van. Tot dus deze week, ergens tussen Apeldoorn en Amersfoort.
Toen ik mijn kaart ophield naar de conducteur, bedankte deze me niet vriendelijk, maar pakte ‘m uit mijn handen. Voor mensen met een OV-chipkaart is dit een dagelijkse handeling. Maar ik was onaangenaam verrast. Vervolgens hield de conducteur de kaart voor zijn kaartlezer. Een vluchtige kus in het voorbijgaan. Dit gebeurt dag in dag uit, honderden keren per treinrit. Kaart na kaart wordt zo gecontroleerd. Maar voor mij was het nieuw. En erg onaangenaam.
Pas later schoten er allemaal gedachten door mijn hoofd waaróm dit mij zo onthutst zou kunnen hebben. Gedachten over wat me in de nabije toekomst te wachten staat als ook OV-jaarkaarthouders moeten gaan inchecken. Gedachten over dat de NS nu veel meer van mij te weten komt dan ze tot nu toe wisten en dan ze zouden hoeven weten. Opstandigheid omdat ik allang voor al mijn OV-ritten betaald heb en dat mijn kaart daar het bewijs van is.
Al dergelijke gedachten schoten mij pas later door mijn hoofd. Wat me nu vooral bezighoudt is dat vervelende gevoel op het moment zelf. Er werd iets van me afgepakt. Er werd me geweld aangedaan. Die haast fysieke onpasselijkheid… Het was geen vluchtige kus door het apparaatje van mijn OV-kaart. Nee, ikzelf was afgelebberd door Big Brother.