[…] Dit sprookje is van mijzelf en over mythische beschermengelen schreef ik ook al eens. Maar vandeweek kocht ik de nieuwe dagkalender van de poëzie en zag dat die dit jaar als thema had: “Engelen en demonen, goden en duivels”, met achterop een fragment uit een gedicht van Hans Faverey: […]
[…] sprookje is van mijzelf en over mythische beschermengelen schreef ik ook al eens. Maar vandeweek kocht ik de nieuwe dagkalender van de poëzie en zag dat die […]
[…] hier, en vandaar verder terug. Het verhaal zoals ik het vanochtend verteld heb is hier te vinden: Verhalen/Bomen tot in de hemel. Althans, daar staat vrijwel het verhaal zoals ik het […]
[…] kan het ook: trouwen op het strand, op BaliExterne gerelateerde blog berichtenGerelateerd met 2011Wereldverteldag 2011 (5) | VerhalenmakerFotospecial: Antwerp Classic Salon 2011 | VoordeligerAutorijden.nlAmsterdam, vrijdag 11 maart 2011 […]
[…] ik me dat ik al een hele tijd nog een compliment in mijn mail had staan. Het gaat over het verhaal Bomen tot in de hemel dat ik in september vertelde. Ad Wijlhuizen, predikant bij ons in de wijk, schreef […]
[…] beschreef al twee toepassingen van een sprookje als Een draak: herken je dit en hoe loopt het af. In beide gevallen maak ik expliciet gebruik van het sprookje. […]
[…] deze regels een goed… Mooi toch? Ik moest aan mijn verhaal De meester van de bliksem denken, over iemand die terug in de tijd leeft. Maar in dit versje wordt het prachtig beknopt […]
[…] er werd dus een verhaal verteld en wel in het ik-perspectief: Jona vertelde zijn verhaal. We waren uit onze werkelijkheid gehaald en luisterden nu naar de […]
Helemaal mee eens dat details de boel levendig houden. Maar net zoals sommige vertellers vergeten details erbij te vertellen, zo weiden sommige weer te veel uit over de details. Waardoor de luisteraar de draad kwijtraakt en, o horror, niet meer luisteren wil.
[…] vertelde Anke over mijn idee om “The tell-tale story” van Poe bij het Willink-vierluik van Lex van Delden te vertellen. Ze reageerde verbaasd. De sfeer […]
[…] over de toepassingsmogelijkheden van verhalen voor IT-architecten en vorige week overlegde ik over mijn bijdrage aan het congres waar ik eerder over schreef. Tot twee keer toe begon ik vol enthousiasme over de kracht van […]
Arjen, fraaie presentatie eergisteren op het LAC2011 waarin je mij en de andere deelnemers liet ervaren dat verhalen vertellen ook écht werkt. Je openingsverhaal van het kasteel liet zien dat een rumoerige zaal van ruim 80 deelnemers in 3 seconden doodstil was en geboeid zat te luisteren naar een spookje dat een aantal elementen uit ons eigen architectuurvak belichtte. De kunst is natuurlijk wel om het juiste verhaal voor de juiste situatie te vinden … en het vervolgens ook goed te kunnen vertellen. Het applaus achteraf was terecht.
[…] uit bij het verhaal van Yourcenar dat ik al eerder verteld had. Destijds had ik al een en ander aan de chronologie veranderd. Yourcenar begint haar verhaal met een flashback en vertelt het verhaal dan chronologisch verder. […]
Mooi uitgangspunt voor een verhaal. Spannend wat jouw inspiratiebron gaat worden. De schilderijen of de sfeer. Als schilderdocent ben ik erg benieuwd naar wat deze beelden via jou gaan vertellen. Als kunstenaar schilder ik ook samen met muzikanten, zijn er plannen voor een kunstproject samen met een haiku poëzie schrijver, maar een verhalenverteller… biedt ook prachtige mogelijkheden. Zullen wij ook eens samen een project opzetten?
Hoi Mieke,
Leuk om jouw reactie te lezen. In dit geval laat ik mee vooral door de muziek leiden. Zie hierover mijn andere posts met de tag ‘van Delden’.
Lijkt me heel interessant om te zien of we samen iets kunnen opzetten! Ik heb wel eens verteld met een ‘live-schilder’. En ooit ben ik zelfs eens het experiment aangegaan om improviserend te vertellen: schilder en ik inspireerden elkaar ‘on the spot’.
[…] hebben het Forsterkwartet en ik in het Musis Sacrum in Arnhem onze voorstelling gespeeld. Ik vertelde het verhaal “Hoe Wang-Fô werd gered” van Marguerite Yourcenar […]
[…] Mijn voorstel is aangenomen. Ik ga in mei een presentatie geven in Florida! Ik mag een internationaal publiek van IT-ers op de SATURN-conferentie gaan vertellen dat ze verhalen moeten gaan vertellen. […]
[…] flashback begon bijvoorbeeld met: “Ling had Wang-Fô voor het eerst ontmoet in een herberg.” In de blog die ik hier destijds over schreef gaf ik als reden het idee dat op deze manier het heden op deze […]
[…] het Vertelgenootschap Apeldoorn maak ik een voorstelling voor Wereldverteldag 2012. Afgelopen zaterdag zijn we voor het eerst bij elkaar geweest om eraan te […]
[…] thema Bomen is het een aardig idee om muziek van houtblazers te laten klinken. Ik heb een CD met niet al te voor de hand liggende blokfluitmuziek. Misschien kan ik daar iets mee? En voor de mise en scène dacht ik aan een […]
[…] van Ommen, over workshop voor Wereldverteldag 2012 Dit bericht is geplaatst in project, reactie, werkvorm en getagdWVD-2012. Bookmark de permalink. […]
[…] hielden we de tweede workshop ter voorbereiding van de voorstelling van het Vertelgenootschap Apeldoorn voor Wereldverteldag 2012. Sinds de eerste workshop drie weken […]
[…] We hadden een goed idee: een vaardighedentraining voor teamleden in agile softwareontwikkelprojecten. Hoe konden we die zo snel mogelijk met succes gaan aanbieden? […]
[…] week gaf ik op een internationale conferentie mijn presentatie Mythology for IT Architects. Met gepaste trots kan ik melden dat deze presentatie is beloond met de […]
[…] tussen de diverse religieuze groepen of denominaties binnen een religie” (wikipedia). In het vorige stukje hierover beschreef ik hoe mij langzaamaan een onderwerp voor het stukje duidelijker […]
[…] jaar begon ik erover na te denken wat ik zou willen vertellen bij Haydns Die Sieben Letzten Worte Unseres Erlosers Am Kreuze? Misschien iets in de hoek van de passiespelen? Dit jaar was ik niet op tijd voor Pasen, maar nu […]
[…] bij Haydns Die Sieben Letzten Worte Unseres Erlosers Am Kreuze? Misschien iets in de hoek van de passiespelen? Dit jaar was ik niet op tijd voor Pasen, maar nu heb ik dus bijna een jaar voor de volgende […]
[…] aan de corporate story die ik schreef voor de Vereniging voor Elektrotechnisch Vakonderwijs (De meester van de bliksem) en aan het toneelstuk Pelleas en Melisande dat ik bewerkte om te vertellen bij de orkestsuite van […]
[…] meerdere? Of misschien één verhaal vanuit verschillende perspectieven? Hier moest ik denken aan De Opwekking van Lazarus van Dario Fo. Wordt het een verhaal over gewone mensen, of wordt het een verhaal met dezelfde […]
[…] is het jubileumboek uitgekomen waarvoor ik een stukje heb geschreven. Voor de zomer heb ik hier al wat over het ontstaan ervan geschreven. Helaas is het bij de eindredactie alsnog buitenboord gevallen […]
[…] In workshops stel ik vertellers wel eens vragen als: “Weet je hoe een tijger jaagt?” Of: “Heb je een idee hoe het in die tijd was om van Rotterdam naar Deventer te reizen?” Je hoeft het in je verhaal allemaal niet te vermelden, maar jij als verteller moet het wèl weten. Natuurlijk omdat het voorkomt dat je onzin staat te vertellen. Maar vooral omdat het bepaalt hoe je vertelt en omdat het je verhaal kleurt. [Show as slideshow] Voor het project de Zeven Woorden waar ik aan werk vind ik het dan ook zaak om een gedegen literatuurstudie te doen. Op dit moment ben ik bovenstaande boeken meer of minder volledig aan het doornemen. Doel is op dit moment om me een beeld te vormen van het lijdensverhaal van Jezus: de bijbelteksten, hun achtergronden, hun literaire en theologische duiding, en de betekenis die er in de loop der eeuwen aan is gegeven. Boeiend om dit alles te lezen en te merken dat er telkens weer nieuwe ideeën opkomen van boeken waar ik ook nog een blik in wil werpen. Elke keer als ik iets tegenkom dat me raakt noteer ik het. Zo ontstaat er al een rijtje met gegevens waar ik mogelijk iets mee wil in het verhaal dat ik ga maken. Zo zijn er personages die me aanspreken. Josef van Arimatea, bijvoorbeeld, zou zo maar eens terug kunnen komen. Ontdekkingen in de bijbelteksten, bijvoorbeeld dat in Marcus Jezus aan het kruis in eerste instantie de hem aangeboden wijn weigert. Okke Jager legt dit uit als: hij weigert bedwelmd te worden; wil tot het eind toe helder blijven. Maar hij is geen held in de heidense zin van het woord. Hij doet het niet om zijn lijden nog eens wat erger te maken. Hij blijft niet koste wat het kost weigeren om met dat afzien zijn heldenstatus nog meer uit te laten komen. Aan het eind drinkt hij wel degelijk het water met azijn dat hem wordt aangeboden. Ook geassocieerde verhalen die me aanspreken noteer ik, zoals die over Lucifer. […]
[…] ‘Tevens‘ is een moeilijk woord, vooral in treinen is dat tegenwoordig vaak te bemerken. ‘Anticiperen’ is ook zo’n lastige. Vandaag in Trouw: “Innovaties komen altijd vanuit het bedrijfsleven en pas jaren later anticipeert de politiek.” Dit bericht is geplaatst in taal. Bookmark de permalink. ← Visuele verhalen […]
[…] Ongeveer een jaar geleden vertelde ik het verhaal “Hoe Wang-Fô werd gered” van Marguerite Yourcenar voor het eerst bij de muziek van het Willink-kwartet van Lex van Delden. Binnenkort staat het weer op het programma, dit keer bij twee concerten van het Meander Kwartet. […]
Beste Arjen,
Gisteren je voorstelling bezocht in Groesbeek. Erg mooi. Ik heb er van genoten. Knap hoe je het verhaal in de muziek hebt verwerkt. Een mooi verhaal ook. Met een paar woorden was je in staat om een compleet beeld te schetsen.
Nergens in de informatie op internet ben ik tegengekomen dat de entree 18,- euro pp bedroeg. Gelukkig had ik zoveel geld bij me (we waren met z’n twee). Ik had het wel prettig gevonden als ik dat van te voren had geweten. Misschien heb ik het over het hoofd gezien?
Groet,
Peterine Kooijmans
Hoi Peterine,
Dankje voor je lovende woorden. Wij hebben er ook van genoten!
Dat van die entree stond wel op de site van de organisatie die ik vermeldde, maar daarvoor moest je wel door aardig wat tekst heen op de pagina ‘informatie en kaarten reserveren’. Ik zal hen doorgeven dat ze dat wellicht iets prominenter kunnen aangeven.
[…] over storytelling voor IT architecten van ProRail zijn er natuurlijk ook verhalen gemaakt. Na de anecdotes in de ochtend en achtergrond over wat een verhaal is, gingen ze aan de slag met metaforische […]
[…] architecten van ProRail zijn er natuurlijk ook verhalen gemaakt. Na de anecdotes in de ochtend en achtergrond over wat een verhaal is, gingen ze aan de slag met metaforische verhalen. Via associatie- en […]
[…] vertoond van tekeningen die door leerlingen ‘beeldend vormen’ zijn gemaakt. Eerder schreef ik al dat Anke en ik vorig jaar zomer al zijn begonnen met het zoeken van een verhaal. Dat is dus […]
[…] reactie die ik kreeg naar aanleiding van mijn artikel in IEEE Software. Les schrijft mooie artikelen over storytelling in het IT vak. Altijd leuk om gelijkgestemden tegen […]
[…] ik er het verhaal “Nikodemus” bij. Ik schreef het vorig jaar bij dit strijkkwartet. Over het verhaal en de ontstaansgeschiedenis heb ik toen het een en ander […]
[…] van de voorstelling van het Vertelgenootschap Apeldoorn voor Wereldverteldag 2012. Sinds de eerste workshop drie weken geleden is er een hoop gebeurd en na gister zie ik alleen maar meer uit naar het […]
Als een van de vertellers (ik deed ook in 2011 en 2012 mee) spreekt je begeleiding me elke weer, erg aan. Je aanpak is steeds verrassend, speels en nooit saai, wat veel plezier, maar ook vertelenergie geeft. Op een directe manier draagt het bij en daagt het uit tot vertellen en tot het opzoeken/ontdekken van eigen grenzen. Meer dan de begeleiding van andere verteldocenten, die bij het VertelGenootschap in de loop van de tijd langs kwamen. Onnodig te zeggen hoe spannend ik het vind om onder jouw regie aan deze uitdagende voorstelling mee te kunnen doen. Wat gaat eruit de bus komen? We gaan het beleven.
[…] met zes vertellers van het Apeldoornse VertelGenootschap werk ik aan een korte voorstelling. Eerder vertelde ik over de aanleiding en de eerste workshop die ik met hen deed. Gisteravond was de tweede workshop. […]
[…] zou dat niet passen. Wel was de afspraak dat iedereen een plek in de voorstelling zou krijgen. Vorig jaar hadden we zo voor het eerst gezamenlijk een voorstelling gemaakt die meer was dan een opeenvolging […]
[…] zet me aan het denken.” “Geen moment verveeld.” In Amerika won ik zelfs een award voor mijn presentatie over storytelling voor IT architecten. Ook het feit dat ik word teruggevraagd […]
[…] Eerder schreef ik over de vraag om een stukje bij onderstaande foto te schrijven. Het werden er zeven. Dit is het zevende. Deze is door Hans en Inge van Het Wilde Oog uitgekozen voor de tentoonstelling dit najaar. […]
[…] Eerder schreef ik over de vraag om een stukje bij onderstaande foto te schrijven. Het werden er zeven. Dit is het zesde. Deze is door Hans en Inge van Het Wilde Oog uitgekozen voor de tentoonstelling dit najaar. […]
[…] en toe droom ik iets dat blijft hangen omdat het zo intrigerend is. Eerder is mij eens door God, de duivel en een engel uitgelegd hoe ‘het’ allemaal zat. Soms is het een woord of zinnetje dat blijft hangen. Zo werd […]
[…] om een workshop te verzorgen rond het thema ‘Samen Vertellen’. Dit naar aanleiding van de voorstelling die ik met de vertellers van het Apeldoorns Vertelgenootschap maakte. De vertellers van Het Vijfde […]
[…] was een hoop werk – léuk werk – om het tot een verhaal om te werken, zie bijvoorbeeld hier en hier.) Hoe krijg je het zo goed getimed tijdens het concert? (Oefenen, oefenen, oefenen.) Een […]
[…] de aankondiging van het concert op 22 november waar ik het verhaal van Pelleas en Melisande weer mag vertellen. Het wordt een avond met allemaal Scandinavische muziek. Ze hebben er een leuke poster bij […]
[…] voorstelling die ik met vertellers van het Vertelgenootschap Apeldoorn maakte. Eerder schreef ik er hier en hier al over. Na de laatste oefenavond, enkele weken geleden hebben de vertellers nog hard […]
[…] reactie die ik kreeg naar aanleiding van mijn artikel in IEEE Software. Les schrijft mooie artikelen over storytelling in het IT vak. Altijd leuk om gelijkgestemden tegen […]
[…] over storytelling voor IT architecten van ProRail zijn er natuurlijk ook verhalen gemaakt. Na de anecdotes in de ochtend en achtergrond over wat een verhaal is, gingen ze aan de slag met metaforische […]
[…] Ongeveer een jaar geleden vertelde ik het verhaal “Hoe Wang-Fô werd gered” van Marguerite Yourcenar voor het eerst bij de muziek van het Willink-kwartet van Lex van Delden. Binnenkort staat het weer op het programma, dit keer bij twee concerten van het Meander Kwartet. […]
[…] In workshops stel ik vertellers wel eens vragen als: “Weet je hoe een tijger jaagt?” Of: “Heb je een idee hoe het in die tijd was om van Rotterdam naar Deventer te reizen?” Je hoeft het in je verhaal allemaal niet te vermelden, maar jij als verteller moet het wèl weten. Natuurlijk omdat het voorkomt dat je onzin staat te vertellen. Maar vooral omdat het bepaalt hoe je vertelt en omdat het je verhaal kleurt. [Show as slideshow] Voor het project de Zeven Woorden waar ik aan werk vind ik het dan ook zaak om een gedegen literatuurstudie te doen. Op dit moment ben ik bovenstaande boeken meer of minder volledig aan het doornemen. Doel is op dit moment om me een beeld te vormen van het lijdensverhaal van Jezus: de bijbelteksten, hun achtergronden, hun literaire en theologische duiding, en de betekenis die er in de loop der eeuwen aan is gegeven. Boeiend om dit alles te lezen en te merken dat er telkens weer nieuwe ideeën opkomen van boeken waar ik ook nog een blik in wil werpen. Elke keer als ik iets tegenkom dat me raakt noteer ik het. Zo ontstaat er al een rijtje met gegevens waar ik mogelijk iets mee wil in het verhaal dat ik ga maken. Zo zijn er personages die me aanspreken. Josef van Arimatea, bijvoorbeeld, zou zo maar eens terug kunnen komen. Ontdekkingen in de bijbelteksten, bijvoorbeeld dat in Marcus Jezus aan het kruis in eerste instantie de hem aangeboden wijn weigert. Okke Jager legt dit uit als: hij weigert bedwelmd te worden; wil tot het eind toe helder blijven. Maar hij is geen held in de heidense zin van het woord. Hij doet het niet om zijn lijden nog eens wat erger te maken. Hij blijft niet koste wat het kost weigeren om met dat afzien zijn heldenstatus nog meer uit te laten komen. Aan het eind drinkt hij wel degelijk het water met azijn dat hem wordt aangeboden. Ook geassocieerde verhalen die me aanspreken noteer ik, zoals die over Lucifer. […]
[…] is het jubileumboek uitgekomen waarvoor ik een stukje heb geschreven. Voor de zomer heb ik hier al wat over het ontstaan ervan geschreven. Helaas is het bij de eindredactie alsnog buitenboord gevallen […]
[…] jaar begon ik erover na te denken wat ik zou willen vertellen bij Haydns Die Sieben Letzten Worte Unseres Erlösers Am Kreuze? Misschien iets in de hoek van de passiespelen? Dit jaar was ik niet op tijd voor Pasen, maar nu […]
[…] tussen de diverse religieuze groepen of denominaties binnen een religie” (wikipedia). In het vorige stukje hierover beschreef ik hoe mij langzaamaan een onderwerp voor het stukje duidelijker […]
[…] week gaf ik op een internationale conferentie mijn presentatie Mythology for IT Architects. Met gepaste trots kan ik melden dat deze presentatie is beloond met de […]
[…] We hadden een goed idee: een vaardighedentraining voor teamleden in agile softwareontwikkelprojecten. Hoe konden we die zo snel mogelijk met succes gaan aanbieden? […]
[…] hielden we de tweede workshop ter voorbereiding van de voorstelling van het Vertelgenootschap Apeldoorn voor Wereldverteldag 2012. Sinds de eerste workshop drie weken […]
[…] het Vertelgenootschap Apeldoorn maak ik een voorstelling voor Wereldverteldag 2012. Afgelopen zaterdag zijn we voor het eerst bij elkaar geweest om eraan te […]
[…] flashback begon bijvoorbeeld met: “Ling had Wang-Fô voor het eerst ontmoet in een herberg.” In de blog die ik hier destijds over schreef gaf ik als reden het idee dat op deze manier het heden op deze […]
[…] Mijn voorstel is aangenomen. Ik ga in mei een presentatie geven in Florida! Ik mag een internationaal publiek van IT-ers op de SATURN-conferentie gaan vertellen dat ze verhalen moeten gaan vertellen. […]
[…] uit bij het verhaal van Yourcenar dat ik al eerder verteld had. Destijds had ik al een en ander aan de chronologie veranderd. Yourcenar begint haar verhaal met een flashback en vertelt het verhaal dan chronologisch verder. […]
[…] Ik begin met het verhaal Het kasteel is te klein. Is dit een herkenbaar verhaal? Ik weet zeker dat het herkenbaar is. Zowel voor architecten als voor opdrachtgevers. Het verhaal bevat geen technische IT-details, maar allerlei bekende problemen en dilemma’s hebben een plek. Het open eind van het verhaal is een uitnodiging tot gesprek. Ik kan me voorstellen dat mensen in het publiek zich afvragen of met een dergelijk sprookje alle argumenten wel de aandacht krijgen die ze verdienen. Natuurlijk is de metafoor maar een deel van het verhaal; natuurlijk wordt van de architect verwacht dat hij ook met inhoudelijke oplossingen, suggesties of afwegingen komt. Maar het is de vraag of alle argumenten sec, zonder inleiding of bedding wèl voldoende aandacht krijgen. Komt de boodschap met technische presentaties, met ingewikkelde Powerpoint-dia’s wèl over? Dan vertel ik hoe Shell, begin jaren ’70, de kracht van verhalen ontdekte. Verhalen die geuren en kleuren bevatten; verhalen die een 3-D belevenis geven blijven hangen. Een verhaal kan ook gebruikt worden om zaken aan te kaarten die rechtstreeks wellicht lastig te adresseren zijn. Verhalen bieden de mogelijkheid om humor te gebruiken en dat is altijd sterker dan alleen maar te mopperen. Als metafoor voor wat er mis gaat in bureaucratische hiërarchieën lees ik dan een stukje voor uit Haas van Paul Biegel. Ik sluit af met een aantal vragen waar het gehoor mogelijk mee zit. “Werkt het?” Dat biedt me de gelegenheid om wat name dropping te doen en te verwijzen naar het werk van Gareth Morgan over het werken met metaforen in organisatiecontext en van Dave Snowden over verhalen als instrument voor zingeving, leren in complexe organisaties. “Kan ik het?” Iedereen kan verhalen maken en vertellen. Het hoeven niet sprookjes of dierenverhalen te zijn. Vaak werken anekdotes over successen of, nog liever, over mislukkingen erg goed. En je hoeft de verhalen ook niet in je eentje te maken. Door samen op zoek te gaan naar metaforen die aanslaan, werk je ook meteen aan een gedeelde visie. Maar de belangrijkste vraag is misschien wel: “Durf ik het?” Durf ik mijn vaste patronen te doorbreken en mijn zogenaamde zekerheden los te laten? Dat is namelijk erg eng. Daarom eindig ik mijn presentatie met het verhaal van de Sovjet-econoom in Rotterdam. […]
[…] vertelde Anke over mijn idee om “The tell-tale story” van Poe bij het Willink-vierluik van Lex van Delden te vertellen. Ze reageerde verbaasd. De sfeer […]
[…] er werd dus een verhaal verteld en wel in het ik-perspectief: Jona vertelde zijn verhaal. We waren uit onze werkelijkheid gehaald en luisterden nu naar de […]
[…] deze regels eens goed… Mooi toch? Ik moest aan mijn verhaal De meester van de bliksem denken, over iemand die terug in de tijd leeft. Maar in dit versje wordt het prachtig beknopt […]
[…] beschreef al twee toepassingen van een sprookje als Een draak: herken je dit en hoe loopt het af. In beide gevallen maak ik expliciet gebruik van het sprookje. […]
[…] ik me dat ik al een hele tijd nog een compliment in mijn mail had staan. Het gaat over het verhaal Bomen tot in de hemel dat ik in september vertelde. Ad Wijlhuizen, predikant bij ons in de wijk, schreef […]
[…] Dit sprookje is van mijzelf en over mythische beschermengelen schreef ik ook al eens. Maar vandeweek kocht ik de nieuwe dagkalender van de poëzie en zag dat die dit jaar als thema had: “Engelen en demonen, goden en duivels”, met achterop een fragment uit een gedicht van Hans Faverey: […]
[…] Eerder schreef ik over voorstellingen die Anke en ik met kinderen hebben gemaakt. Hoewel de volgende voorstelling pas in mei of juni volgend jaar is, zijn we onlangs begonnen met de voorbereidselen ervoor. […]
[…] in die categorie. (Op dit congres verzorgde ik donderdag met mijn collega Lisanne een workshop over Persona’s – een wat creatievere werkwijze in IT-land.) Het was verfrissend om Sander en Gerard een […]
[…] Eerder schreef ik over de verrassing voor mij dat Zwitsal begin vorige eeuw in Apeldoorn is begonnen. Dat ik dat zo’n leuk verhaaltje vond. Een paar bladzijden verder in het boekje ‘Een moment voor monumenten’ staat een stukje over een huisje dat in de tuin van weer een ander monumentaal pand staat. Het huisje werd bij de inhuldiging van koninging Wilhelmina gemaakt in opdracht van de burgemeester. Het moest op een wagen in een optocht meegevoerd kunnen worden. Na die optocht kreeg de burgemeester het als speelhuis voor zijn kinderen. Het huisje is een aantal keer van eigenaar gewisseld, als erfenis geschonken aan een mevrouw die er als jong meisje in had gespeeld. […]
[…] Het maken van een verhaal in de ik-vorm vraagt zorgvuldigheid. “Ik” kan geen dingen vertellen die “ik” niet kan weten, bijvoorbeeld omdat ik er niet bij was of omdat het over drijfveren van anderen gaat. Als deze zaken toch een plek moeten krijgen in het verhaal, moet dat zijn “van horen zeggen”. Als het gaat over een verhaal dat speelt in het verleden, kan de “ik” ook vertellen over de dingen die hij destijds nog niet wist. “Maar nu weet ik wel beter…” De ik krijgt zo trekjes van de alwetende verteller. […]
[…] Wat levert het op om deze scène op een andere plek in het verhaal te zetten? Leuk om met hem over het verhaal te spreken waar ik momenteel aan werk en te zoeken naar wat voor mij de cruciale elementen erin […]
[…] hebben we weer zo’n gecombineerde voorstelling gemaakt. Dit keer vertelde ik het verhaal Thomasina. Ook dit verhaal en bijpassende muziek had Anke kunnen overnemen van dezelfde collega. Weer gingen […]
[…] Dit verhaal vertelde ik afgelopen zondag. Ik heb daar veel positieve reacties op gekregen. Vooral het begin had veel mensen geïntrigeerd. In de kerk kennen de mensen mij, dus toen ik in de ik-vorm begon, de organisatie bedankte, spijt betuigde, vroegen mensen zich af wat er gebeurde. Kortom, ik had meteen de aandacht. Daarna werd vrij snel duidelijk dat de “ik” in het verhaal niet Arjen Uittenbogaard de verteller was, maar een verhaalpersonage. Daarmee werd de mogelijk ook wat ongemakkelijke spanning weggehaald. Een predikant herkende en waardeerde de hele analogie met het bijbelboek. Anderen meenden ook flarden van de gelijkenis van de verloren zoon te horen. En de worm waarmee ik mezelf vergelijk aan het eind werd door iemand uit het bijbelboek Job herkend, terwijl voor mij de reden om ‘m erin te stoppen, de worm uit psalm 22 was. Het bleek dat sommige mensen onder elkaar hadden gegniffeld toen ik vertelde dat op het toilet in het vliegtuig met mijn hoofd tegen de pot was gevallen: met mijn lengte leek ze dat onmogelijk in zo’n kleine vliegtuig-wc. Dit is typisch een voorbeeld van dingen die je als maker over het hoofd ziet, totdat je de reactie van het publiek merkt. In een training die ik ooit van Tjitske Jansen kreeg, had ik een gedicht gemaakt dat ging over hoop. Dat woord, hoop, kwam er veel in voor. “Realiseer je,” zei ze, “dat er sommige mensen zijn die bij dat woord meteen hondepoep voor zich zien.” Misschien moet je dat als schrijver op de kop toe nemen. Misschien is het beter om een ander woord te kiezen. Misschien had ik er in mijn verhaal een beeld bij moeten geven van een grote, ruime, badkamer. Het was immers mijn privé-jet. […]
[…] vertellers nieuwe manieren om hun verhalen te vertellen en te combineren. In 2013 won ik de eerste StorySlam, een wedstrijd waarin verhalen geïmproviseerd worden verteld. Raymond den Boestert had de […]
[…] Dit sprookje is van mijzelf en over mythische beschermengelen schreef ik ook al eens. Maar vandeweek kocht ik de nieuwe dagkalender van de poëzie en zag dat die dit jaar als thema had: “Engelen en demonen, goden en duivels”, met achterop een fragment uit een gedicht van Hans Faverey: […]
[…] sprookje is van mijzelf en over mythische beschermengelen schreef ik ook al eens. Maar vandeweek kocht ik de nieuwe dagkalender van de poëzie en zag dat die […]
[…] hier, en vandaar verder terug. Het verhaal zoals ik het vanochtend verteld heb is hier te vinden: Verhalen/Bomen tot in de hemel. Althans, daar staat vrijwel het verhaal zoals ik het […]
Morgen gaan we beginnen met samen trainen onder jouw insprirerende leiding! Ik heb er erg veel zin in!
[…] Contact ← Meer bomen tot in de hemel (1) […]
[…] kan het ook: trouwen op het strand, op BaliExterne gerelateerde blog berichtenGerelateerd met 2011Wereldverteldag 2011 (5) | VerhalenmakerFotospecial: Antwerp Classic Salon 2011 | VoordeligerAutorijden.nlAmsterdam, vrijdag 11 maart 2011 […]
[…] Contact ← Een verhaal in de maak […]
[…] Contact ← Meer bomen tot in de hemel? (3) […]
[…] Contact ← Zeven laatste woorden […]
[…] ik me dat ik al een hele tijd nog een compliment in mijn mail had staan. Het gaat over het verhaal Bomen tot in de hemel dat ik in september vertelde. Ad Wijlhuizen, predikant bij ons in de wijk, schreef […]
[…] ik al schreef, vertel ik eind juni weer een verhaal bij de ondertussen al bijna traditionele voorstelling van […]
[…] Contact ← Een draak […]
[…] schreef dit sprookje naar aanleiding van deze situatie bij de klant. Wat daar gebeurde is niet uniek voor deze werkgroep […]
[…] sprookje zoals Een draak kun je gebruiken om via de metafoor een gesprek te voeren over ‘hoe het bij ons gaat’, […]
[…] Contact ← Een draak inzetten – herken je dit? […]
[…] beschreef al twee toepassingen van een sprookje als Een draak: herken je dit en hoe loopt het af. In beide gevallen maak ik expliciet gebruik van het sprookje. […]
[…] sprookje als Een draak kan op allerlei manieren in een zakelijke context worden ingezet. Ik beschreef eerder herken je […]
[…] deze regels een goed… Mooi toch? Ik moest aan mijn verhaal De meester van de bliksem denken, over iemand die terug in de tijd leeft. Maar in dit versje wordt het prachtig beknopt […]
[…] Contact ← Maandag: Josa en de toverviool […]
[…] was. En ik verbaasde me erover dat de opdrachten elke keer toch ook weer werden aanvaard. Eerder schreef ik er al […]
[…] er werd dus een verhaal verteld en wel in het ik-perspectief: Jona vertelde zijn verhaal. We waren uit onze werkelijkheid gehaald en luisterden nu naar de […]
[…] Contact ← Een rivier is niet wijs […]
[…] uit je hoofd leren en letterlijk vertellen, jezelf behoedend voor een aantal risico’s, is een waardevolle […]
[…] Contact ← Geen klok […]
[…] Verhalen […]
[…] Contact ← De organisatie is een verhaal […]
super!! stoer!!!! heel erg leuk.
liefs van mij! en hopelijk tot gauw- met nieuwe schoenen. Kerstin
Helemaal mee eens dat details de boel levendig houden. Maar net zoals sommige vertellers vergeten details erbij te vertellen, zo weiden sommige weer te veel uit over de details. Waardoor de luisteraar de draad kwijtraakt en, o horror, niet meer luisteren wil.
[…] eindigde het vorige stukje over het optreden in het Musis Sacrum met me af te vragen welk verhaal ik ga vertellen bij het […]
[…] Contact ← Een verhaal bij van Delden […]
[…] vertelde Anke over mijn idee om “The tell-tale story” van Poe bij het Willink-vierluik van Lex van Delden te vertellen. Ze reageerde verbaasd. De sfeer […]
[…] Contact ← Het kasteel is te klein […]
[…] over de toepassingsmogelijkheden van verhalen voor IT-architecten en vorige week overlegde ik over mijn bijdrage aan het congres waar ik eerder over schreef. Tot twee keer toe begon ik vol enthousiasme over de kracht van […]
[…] ik al meldde, mag ik morgen op het Landelijk Architectuurcongres een half uur praten over de waarde van verhalen […]
Arjen, fraaie presentatie eergisteren op het LAC2011 waarin je mij en de andere deelnemers liet ervaren dat verhalen vertellen ook écht werkt. Je openingsverhaal van het kasteel liet zien dat een rumoerige zaal van ruim 80 deelnemers in 3 seconden doodstil was en geboeid zat te luisteren naar een spookje dat een aantal elementen uit ons eigen architectuurvak belichtte. De kunst is natuurlijk wel om het juiste verhaal voor de juiste situatie te vinden … en het vervolgens ook goed te kunnen vertellen. Het applaus achteraf was terecht.
[…] uit bij het verhaal van Yourcenar dat ik al eerder verteld had. Destijds had ik al een en ander aan de chronologie veranderd. Yourcenar begint haar verhaal met een flashback en vertelt het verhaal dan chronologisch verder. […]
Mooi uitgangspunt voor een verhaal. Spannend wat jouw inspiratiebron gaat worden. De schilderijen of de sfeer. Als schilderdocent ben ik erg benieuwd naar wat deze beelden via jou gaan vertellen. Als kunstenaar schilder ik ook samen met muzikanten, zijn er plannen voor een kunstproject samen met een haiku poëzie schrijver, maar een verhalenverteller… biedt ook prachtige mogelijkheden. Zullen wij ook eens samen een project opzetten?
Hartelijke groet en een inspirerend 2012,
Mieke Siemons (KNOCKaRT kunsteducatie)
Hoi Mieke,
Leuk om jouw reactie te lezen. In dit geval laat ik mee vooral door de muziek leiden. Zie hierover mijn andere posts met de tag ‘van Delden’.
Lijkt me heel interessant om te zien of we samen iets kunnen opzetten! Ik heb wel eens verteld met een ‘live-schilder’. En ooit ben ik zelfs eens het experiment aangegaan om improviserend te vertellen: schilder en ik inspireerden elkaar ‘on the spot’.
Arjen
dank je wel voor de mooie wens!! (nu mijn desktop..)
Ik wens jullie ook een goed, gezond en gelukkig (ggg) nieuw jaar!
liefs, Kerstin
[…] hebben het Forsterkwartet en ik in het Musis Sacrum in Arnhem onze voorstelling gespeeld. Ik vertelde het verhaal “Hoe Wang-Fô werd gered” van Marguerite Yourcenar […]
[…] Mijn voorstel is aangenomen. Ik ga in mei een presentatie geven in Florida! Ik mag een internationaal publiek van IT-ers op de SATURN-conferentie gaan vertellen dat ze verhalen moeten gaan vertellen. […]
[…] flashback begon bijvoorbeeld met: “Ling had Wang-Fô voor het eerst ontmoet in een herberg.” In de blog die ik hier destijds over schreef gaf ik als reden het idee dat op deze manier het heden op deze […]
[…] verhaal van het kasteel als toelichting bij mijn ideeën over de waarde van verhalen in zakelijke context. Dit bericht is […]
[…] het Vertelgenootschap Apeldoorn maak ik een voorstelling voor Wereldverteldag 2012. Afgelopen zaterdag zijn we voor het eerst bij elkaar geweest om eraan te […]
[…] thema Bomen is het een aardig idee om muziek van houtblazers te laten klinken. Ik heb een CD met niet al te voor de hand liggende blokfluitmuziek. Misschien kan ik daar iets mee? En voor de mise en scène dacht ik aan een […]
[…] Contact ← WVD 2012 – Eerste workshop […]
[…] van Ommen, over workshop voor Wereldverteldag 2012 Dit bericht is geplaatst in project, reactie, werkvorm en getagdWVD-2012. Bookmark de permalink. […]
[…] helpt gemeenten om de openbare ruimte beter in te richten. Ik mocht er een een verhaal op maat bij […]
[…] hielden we de tweede workshop ter voorbereiding van de voorstelling van het Vertelgenootschap Apeldoorn voor Wereldverteldag 2012. Sinds de eerste workshop drie weken […]
[…] een workshop onlangs vertelde een verteller een grappig zelfgemaakt verhaal over zijn liefdesgeschiedenis. Over […]
[…] We hadden een goed idee: een vaardighedentraining voor teamleden in agile softwareontwikkelprojecten. Hoe konden we die zo snel mogelijk met succes gaan aanbieden? […]
[…] week gaf ik op een internationale conferentie mijn presentatie Mythology for IT Architects. Met gepaste trots kan ik melden dat deze presentatie is beloond met de […]
Wouw, stoer, hoor!
Eerst krijgt m’n vader een lintje en nu m’n broer een heuse American Award!
groetjes van een trotse zus
barbera
[…] Contact ← Een verhaal in een jubileumboek […]
[…] Ik vertelde dat ik een prijs heb gewonnen met mijn presentatie in Florida. Maar wat heb ik daar eigenlijk verteld? […]
[…] tussen de diverse religieuze groepen of denominaties binnen een religie” (wikipedia). In het vorige stukje hierover beschreef ik hoe mij langzaamaan een onderwerp voor het stukje duidelijker […]
[…] jaar begon ik erover na te denken wat ik zou willen vertellen bij Haydns Die Sieben Letzten Worte Unseres Erlosers Am Kreuze? Misschien iets in de hoek van de passiespelen? Dit jaar was ik niet op tijd voor Pasen, maar nu […]
[…] bij Haydns Die Sieben Letzten Worte Unseres Erlosers Am Kreuze? Misschien iets in de hoek van de passiespelen? Dit jaar was ik niet op tijd voor Pasen, maar nu heb ik dus bijna een jaar voor de volgende […]
[…] Contact ← Dromen […]
[…] Contact ← Grote verhalen […]
[…] aan de corporate story die ik schreef voor de Vereniging voor Elektrotechnisch Vakonderwijs (De meester van de bliksem) en aan het toneelstuk Pelleas en Melisande dat ik bewerkte om te vertellen bij de orkestsuite van […]
[…] meerdere? Of misschien één verhaal vanuit verschillende perspectieven? Hier moest ik denken aan De Opwekking van Lazarus van Dario Fo. Wordt het een verhaal over gewone mensen, of wordt het een verhaal met dezelfde […]
[…] Foto’s ← De duivel anders […]
[…] is het jubileumboek uitgekomen waarvoor ik een stukje heb geschreven. Voor de zomer heb ik hier al wat over het ontstaan ervan geschreven. Helaas is het bij de eindredactie alsnog buitenboord gevallen […]
[…] In workshops stel ik vertellers wel eens vragen als: “Weet je hoe een tijger jaagt?” Of: “Heb je een idee hoe het in die tijd was om van Rotterdam naar Deventer te reizen?” Je hoeft het in je verhaal allemaal niet te vermelden, maar jij als verteller moet het wèl weten. Natuurlijk omdat het voorkomt dat je onzin staat te vertellen. Maar vooral omdat het bepaalt hoe je vertelt en omdat het je verhaal kleurt. [Show as slideshow] Voor het project de Zeven Woorden waar ik aan werk vind ik het dan ook zaak om een gedegen literatuurstudie te doen. Op dit moment ben ik bovenstaande boeken meer of minder volledig aan het doornemen. Doel is op dit moment om me een beeld te vormen van het lijdensverhaal van Jezus: de bijbelteksten, hun achtergronden, hun literaire en theologische duiding, en de betekenis die er in de loop der eeuwen aan is gegeven. Boeiend om dit alles te lezen en te merken dat er telkens weer nieuwe ideeën opkomen van boeken waar ik ook nog een blik in wil werpen. Elke keer als ik iets tegenkom dat me raakt noteer ik het. Zo ontstaat er al een rijtje met gegevens waar ik mogelijk iets mee wil in het verhaal dat ik ga maken. Zo zijn er personages die me aanspreken. Josef van Arimatea, bijvoorbeeld, zou zo maar eens terug kunnen komen. Ontdekkingen in de bijbelteksten, bijvoorbeeld dat in Marcus Jezus aan het kruis in eerste instantie de hem aangeboden wijn weigert. Okke Jager legt dit uit als: hij weigert bedwelmd te worden; wil tot het eind toe helder blijven. Maar hij is geen held in de heidense zin van het woord. Hij doet het niet om zijn lijden nog eens wat erger te maken. Hij blijft niet koste wat het kost weigeren om met dat afzien zijn heldenstatus nog meer uit te laten komen. Aan het eind drinkt hij wel degelijk het water met azijn dat hem wordt aangeboden. Ook geassocieerde verhalen die me aanspreken noteer ik, zoals die over Lucifer. […]
[…] schreef ik een gedichtje over koning Hendrik VIII. Dit naar aanleiding van het boek Wolf Hall. De vertaalster van het boek, […]
[…] Foto’s ← Nieuwjaar […]
[…] ‘Tevens‘ is een moeilijk woord, vooral in treinen is dat tegenwoordig vaak te bemerken. ‘Anticiperen’ is ook zo’n lastige. Vandaag in Trouw: “Innovaties komen altijd vanuit het bedrijfsleven en pas jaren later anticipeert de politiek.” Dit bericht is geplaatst in taal. Bookmark de permalink. ← Visuele verhalen […]
…stoer!! geweldig!! – van harte gefeliciteerd!!! liefs, Kerstin
[…] Ongeveer een jaar geleden vertelde ik het verhaal “Hoe Wang-Fô werd gered” van Marguerite Yourcenar voor het eerst bij de muziek van het Willink-kwartet van Lex van Delden. Binnenkort staat het weer op het programma, dit keer bij twee concerten van het Meander Kwartet. […]
[…] Foto’s ← Je moet een goed verhaal hebben […]
[…] (vervolg op eerste deel) […]
[…] Foto’s ← Je moet een goed verhaal hebben – 2 […]
Beste Arjen,
Gisteren je voorstelling bezocht in Groesbeek. Erg mooi. Ik heb er van genoten. Knap hoe je het verhaal in de muziek hebt verwerkt. Een mooi verhaal ook. Met een paar woorden was je in staat om een compleet beeld te schetsen.
Nergens in de informatie op internet ben ik tegengekomen dat de entree 18,- euro pp bedroeg. Gelukkig had ik zoveel geld bij me (we waren met z’n twee). Ik had het wel prettig gevonden als ik dat van te voren had geweten. Misschien heb ik het over het hoofd gezien?
Groet,
Peterine Kooijmans
Hoi Peterine,
Dankje voor je lovende woorden. Wij hebben er ook van genoten!
Dat van die entree stond wel op de site van de organisatie die ik vermeldde, maar daarvoor moest je wel door aardig wat tekst heen op de pagina ‘informatie en kaarten reserveren’. Ik zal hen doorgeven dat ze dat wellicht iets prominenter kunnen aangeven.
Arjen
[…] Verhalen […]
[…] Foto’s ← Anecdotes voor kennisdeling […]
[…] Software Professionals. Ik kreeg een uitnodiging om dit artikel te schrijven nadat ik vorig jaar de New Directions Award won op een congres in […]
[…] over storytelling voor IT architecten van ProRail zijn er natuurlijk ook verhalen gemaakt. Na de anecdotes in de ochtend en achtergrond over wat een verhaal is, gingen ze aan de slag met metaforische […]
[…] architecten van ProRail zijn er natuurlijk ook verhalen gemaakt. Na de anecdotes in de ochtend en achtergrond over wat een verhaal is, gingen ze aan de slag met metaforische verhalen. Via associatie- en […]
[…] vertoond van tekeningen die door leerlingen ‘beeldend vormen’ zijn gemaakt. Eerder schreef ik al dat Anke en ik vorig jaar zomer al zijn begonnen met het zoeken van een verhaal. Dat is dus […]
Heel veel succes met het sneeuwmeisje, mooi en ontroerend hoor, warme groet Anne
Het was een prachtige voorstelling, we hebben genoten van prenten, muziek, verhaal en dans!
[…] Foto’s ← Het sneeuwmeisje – 17 juni in Wijchen […]
[…] reactie die ik kreeg naar aanleiding van mijn artikel in IEEE Software. Les schrijft mooie artikelen over storytelling in het IT vak. Altijd leuk om gelijkgestemden tegen […]
[…] alleen in treinen hoor je rare dingen. Deze tekst las ik vandeweek in een […]
[…] ik er het verhaal “Nikodemus” bij. Ik schreef het vorig jaar bij dit strijkkwartet. Over het verhaal en de ontstaansgeschiedenis heb ik toen het een en ander […]
[…] van de voorstelling van het Vertelgenootschap Apeldoorn voor Wereldverteldag 2012. Sinds de eerste workshop drie weken geleden is er een hoop gebeurd en na gister zie ik alleen maar meer uit naar het […]
Als een van de vertellers (ik deed ook in 2011 en 2012 mee) spreekt je begeleiding me elke weer, erg aan. Je aanpak is steeds verrassend, speels en nooit saai, wat veel plezier, maar ook vertelenergie geeft. Op een directe manier draagt het bij en daagt het uit tot vertellen en tot het opzoeken/ontdekken van eigen grenzen. Meer dan de begeleiding van andere verteldocenten, die bij het VertelGenootschap in de loop van de tijd langs kwamen. Onnodig te zeggen hoe spannend ik het vind om onder jouw regie aan deze uitdagende voorstelling mee te kunnen doen. Wat gaat eruit de bus komen? We gaan het beleven.
[…] met zes vertellers van het Apeldoornse VertelGenootschap werk ik aan een korte voorstelling. Eerder vertelde ik over de aanleiding en de eerste workshop die ik met hen deed. Gisteravond was de tweede workshop. […]
[…] zou dat niet passen. Wel was de afspraak dat iedereen een plek in de voorstelling zou krijgen. Vorig jaar hadden we zo voor het eerst gezamenlijk een voorstelling gemaakt die meer was dan een opeenvolging […]
[…] zet me aan het denken.” “Geen moment verveeld.” In Amerika won ik zelfs een award voor mijn presentatie over storytelling voor IT architecten. Ook het feit dat ik word teruggevraagd […]
[…] ← Dan bedenken we er zelf maar een verhaal bij […]
[…] ← Hendrikje – 7 stukjes bij een foto […]
[…] Eerder schreef ik over de vraag om een stukje bij onderstaande foto te schrijven. Het werden er zeven. Dit is het derde. […]
[…] Eerder schreef ik over de vraag om een stukje bij onderstaande foto te schrijven. Het werden er zeven. Dit is het vierde. […]
[…] Eerder schreef ik over de vraag om een stukje bij onderstaande foto te schrijven. Het werden er zeven. Dit is het zevende. Deze is door Hans en Inge van Het Wilde Oog uitgekozen voor de tentoonstelling dit najaar. […]
[…] Eerder schreef ik over de vraag om een stukje bij onderstaande foto te schrijven. Het werden er zeven. Dit is het zesde. Deze is door Hans en Inge van Het Wilde Oog uitgekozen voor de tentoonstelling dit najaar. […]
[…] Eerder schreef ik over de vraag om een stukje bij onderstaande foto te schrijven. Het werden er zeven. Dit is het vijfde. […]
[…] ← Weer wat omroepberichten […]
[…] ← Hoe vertel je de Schepping? […]
[…] ← Hoe vertel je de Schepping? De poster van De Schepping → […]
[…] ← Weer wat omroepberichten Gebroken licht – een voorstelling van Hannie Elstak → […]
[…] ← Hendrikje – 7 stukjes bij een foto Hendrikje – derde stukje bij een foto → […]
[…] ← Dan bedenken we er zelf maar een verhaal bij Nieuwjaarswensen 2016 → […]
[…] en toe droom ik iets dat blijft hangen omdat het zo intrigerend is. Eerder is mij eens door God, de duivel en een engel uitgelegd hoe ‘het’ allemaal zat. Soms is het een woord of zinnetje dat blijft hangen. Zo werd […]
[…] hier en hier wat vooraf ging: met informatie uit een workshop maakte ik een sprookje dat ik ging […]
[…] ← Sprookje in bestuurskamer Sprookje in bestuurskamer (3) → […]
[…] ← Sprookje in bestuurskamer (2) Zwart licht → […]
[…] ← Geoliede machine De motorkap → […]
[…] om een workshop te verzorgen rond het thema ‘Samen Vertellen’. Dit naar aanleiding van de voorstelling die ik met de vertellers van het Apeldoorns Vertelgenootschap maakte. De vertellers van Het Vijfde […]
[…] was een hoop werk – léuk werk – om het tot een verhaal om te werken, zie bijvoorbeeld hier en hier.) Hoe krijg je het zo goed getimed tijdens het concert? (Oefenen, oefenen, oefenen.) Een […]
[…] de aankondiging van het concert op 22 november waar ik het verhaal van Pelleas en Melisande weer mag vertellen. Het wordt een avond met allemaal Scandinavische muziek. Ze hebben er een leuke poster bij […]
[…] voorstelling die ik met vertellers van het Vertelgenootschap Apeldoorn maakte. Eerder schreef ik er hier en hier al over. Na de laatste oefenavond, enkele weken geleden hebben de vertellers nog hard […]
[…] ← Dido’s afscheid “Echt blij” → […]
[…] het afscheid waarover ik eerder schreef, hebben wij, vertrekkende coaches, niet alleen een verhaal verteld. We zijn ook verrast met een […]
[…] alleen in treinen hoor je rare dingen. Deze tekst las ik vandeweek in een […]
[…] reactie die ik kreeg naar aanleiding van mijn artikel in IEEE Software. Les schrijft mooie artikelen over storytelling in het IT vak. Altijd leuk om gelijkgestemden tegen […]
[…] ← Het sneeuwmeisje – 17 juni in Wijchen Just tell a story → […]
[…] over storytelling voor IT architecten van ProRail zijn er natuurlijk ook verhalen gemaakt. Na de anecdotes in de ochtend en achtergrond over wat een verhaal is, gingen ze aan de slag met metaforische […]
[…] ← Anecdotes voor kennisdeling Artikel in IEEE Software → […]
[…] Verhalen […]
[…] deel in de trilogie, met hier delen één en […]
[…] ← Je moet een goed verhaal hebben Je moet een goed verhaal hebben – 3 → […]
[…] Ongeveer een jaar geleden vertelde ik het verhaal “Hoe Wang-Fô werd gered” van Marguerite Yourcenar voor het eerst bij de muziek van het Willink-kwartet van Lex van Delden. Binnenkort staat het weer op het programma, dit keer bij twee concerten van het Meander Kwartet. […]
[…] is een moeilijk woord. Vooral in treinen is dat tegenwoordig vaak te bemerken. ‘Anticiperen’ is ook zo’n lastige. Vandaag in […]
[…] ← Nieuwjaar Anticiperen → […]
[…] schreef ik een gedichtje over koning Hendrik VIII. Dit naar aanleiding van het boek Wolf Hall. De vertaalster van het boek, […]
[…] In workshops stel ik vertellers wel eens vragen als: “Weet je hoe een tijger jaagt?” Of: “Heb je een idee hoe het in die tijd was om van Rotterdam naar Deventer te reizen?” Je hoeft het in je verhaal allemaal niet te vermelden, maar jij als verteller moet het wèl weten. Natuurlijk omdat het voorkomt dat je onzin staat te vertellen. Maar vooral omdat het bepaalt hoe je vertelt en omdat het je verhaal kleurt. [Show as slideshow] Voor het project de Zeven Woorden waar ik aan werk vind ik het dan ook zaak om een gedegen literatuurstudie te doen. Op dit moment ben ik bovenstaande boeken meer of minder volledig aan het doornemen. Doel is op dit moment om me een beeld te vormen van het lijdensverhaal van Jezus: de bijbelteksten, hun achtergronden, hun literaire en theologische duiding, en de betekenis die er in de loop der eeuwen aan is gegeven. Boeiend om dit alles te lezen en te merken dat er telkens weer nieuwe ideeën opkomen van boeken waar ik ook nog een blik in wil werpen. Elke keer als ik iets tegenkom dat me raakt noteer ik het. Zo ontstaat er al een rijtje met gegevens waar ik mogelijk iets mee wil in het verhaal dat ik ga maken. Zo zijn er personages die me aanspreken. Josef van Arimatea, bijvoorbeeld, zou zo maar eens terug kunnen komen. Ontdekkingen in de bijbelteksten, bijvoorbeeld dat in Marcus Jezus aan het kruis in eerste instantie de hem aangeboden wijn weigert. Okke Jager legt dit uit als: hij weigert bedwelmd te worden; wil tot het eind toe helder blijven. Maar hij is geen held in de heidense zin van het woord. Hij doet het niet om zijn lijden nog eens wat erger te maken. Hij blijft niet koste wat het kost weigeren om met dat afzien zijn heldenstatus nog meer uit te laten komen. Aan het eind drinkt hij wel degelijk het water met azijn dat hem wordt aangeboden. Ook geassocieerde verhalen die me aanspreken noteer ik, zoals die over Lucifer. […]
[…] is het jubileumboek uitgekomen waarvoor ik een stukje heb geschreven. Voor de zomer heb ik hier al wat over het ontstaan ervan geschreven. Helaas is het bij de eindredactie alsnog buitenboord gevallen […]
[…] ← De duivel anders (G)een verhaal in een jubileumboek (4) → […]
[…] ← Grote verhalen Training: Storytelling voor IT architecten → […]
[…] ← Dromen Foute verhalen → […]
[…] jaar begon ik erover na te denken wat ik zou willen vertellen bij Haydns Die Sieben Letzten Worte Unseres Erlösers Am Kreuze? Misschien iets in de hoek van de passiespelen? Dit jaar was ik niet op tijd voor Pasen, maar nu […]
[…] tussen de diverse religieuze groepen of denominaties binnen een religie” (wikipedia). In het vorige stukje hierover beschreef ik hoe mij langzaamaan een onderwerp voor het stukje duidelijker […]
[…] Ik vertelde dat ik een prijs heb gewonnen met mijn presentatie in Florida. Maar wat heb ik daar eigenlijk verteld? […]
[…] ← Een verhaal in een jubileumboek Mijn andere blogs → […]
[…] week gaf ik op een internationale conferentie mijn presentatie Mythology for IT Architects. Met gepaste trots kan ik melden dat deze presentatie is beloond met de […]
[…] We hadden een goed idee: een vaardighedentraining voor teamleden in agile softwareontwikkelprojecten. Hoe konden we die zo snel mogelijk met succes gaan aanbieden? […]
[…] een workshop onlangs vertelde een verteller een grappig zelfgemaakt verhaal over zijn liefdesgeschiedenis. Over […]
[…] hielden we de tweede workshop ter voorbereiding van de voorstelling van het Vertelgenootschap Apeldoorn voor Wereldverteldag 2012. Sinds de eerste workshop drie weken […]
[…] Alie van Ommen, over workshop voor Wereldverteldag 2012 […]
[…] ← WVD 2012 – Eerste workshop “weer zoveel geleerd!” → […]
[…] het Vertelgenootschap Apeldoorn maak ik een voorstelling voor Wereldverteldag 2012. Afgelopen zaterdag zijn we voor het eerst bij elkaar geweest om eraan te […]
[…] verhaal van het kasteel als toelichting bij mijn ideeën over de waarde van verhalen in zakelijke […]
[…] flashback begon bijvoorbeeld met: “Ling had Wang-Fô voor het eerst ontmoet in een herberg.” In de blog die ik hier destijds over schreef gaf ik als reden het idee dat op deze manier het heden op deze […]
[…] Mijn voorstel is aangenomen. Ik ga in mei een presentatie geven in Florida! Ik mag een internationaal publiek van IT-ers op de SATURN-conferentie gaan vertellen dat ze verhalen moeten gaan vertellen. […]
[…] uit bij het verhaal van Yourcenar dat ik al eerder verteld had. Destijds had ik al een en ander aan de chronologie veranderd. Yourcenar begint haar verhaal met een flashback en vertelt het verhaal dan chronologisch verder. […]
[…] ik al meldde, mag ik morgen op het Landelijk Architectuurcongres een half uur praten over de waarde van verhalen […]
[…] Ik begin met het verhaal Het kasteel is te klein. Is dit een herkenbaar verhaal? Ik weet zeker dat het herkenbaar is. Zowel voor architecten als voor opdrachtgevers. Het verhaal bevat geen technische IT-details, maar allerlei bekende problemen en dilemma’s hebben een plek. Het open eind van het verhaal is een uitnodiging tot gesprek. Ik kan me voorstellen dat mensen in het publiek zich afvragen of met een dergelijk sprookje alle argumenten wel de aandacht krijgen die ze verdienen. Natuurlijk is de metafoor maar een deel van het verhaal; natuurlijk wordt van de architect verwacht dat hij ook met inhoudelijke oplossingen, suggesties of afwegingen komt. Maar het is de vraag of alle argumenten sec, zonder inleiding of bedding wèl voldoende aandacht krijgen. Komt de boodschap met technische presentaties, met ingewikkelde Powerpoint-dia’s wèl over? Dan vertel ik hoe Shell, begin jaren ’70, de kracht van verhalen ontdekte. Verhalen die geuren en kleuren bevatten; verhalen die een 3-D belevenis geven blijven hangen. Een verhaal kan ook gebruikt worden om zaken aan te kaarten die rechtstreeks wellicht lastig te adresseren zijn. Verhalen bieden de mogelijkheid om humor te gebruiken en dat is altijd sterker dan alleen maar te mopperen. Als metafoor voor wat er mis gaat in bureaucratische hiërarchieën lees ik dan een stukje voor uit Haas van Paul Biegel. Ik sluit af met een aantal vragen waar het gehoor mogelijk mee zit. “Werkt het?” Dat biedt me de gelegenheid om wat name dropping te doen en te verwijzen naar het werk van Gareth Morgan over het werken met metaforen in organisatiecontext en van Dave Snowden over verhalen als instrument voor zingeving, leren in complexe organisaties. “Kan ik het?” Iedereen kan verhalen maken en vertellen. Het hoeven niet sprookjes of dierenverhalen te zijn. Vaak werken anekdotes over successen of, nog liever, over mislukkingen erg goed. En je hoeft de verhalen ook niet in je eentje te maken. Door samen op zoek te gaan naar metaforen die aanslaan, werk je ook meteen aan een gedeelde visie. Maar de belangrijkste vraag is misschien wel: “Durf ik het?” Durf ik mijn vaste patronen te doorbreken en mijn zogenaamde zekerheden los te laten? Dat is namelijk erg eng. Daarom eindig ik mijn presentatie met het verhaal van de Sovjet-econoom in Rotterdam. […]
[…] ← Het kasteel is te klein Een weekend lang improvisatie → […]
[…] vertelde Anke over mijn idee om “The tell-tale story” van Poe bij het Willink-vierluik van Lex van Delden te vertellen. Ze reageerde verbaasd. De sfeer […]
[…] ← Een verhaal bij van Delden Twee verhalen bij van Delden? → […]
[…] eindigde het vorige stukje over het optreden in het Musis Sacrum met me af te vragen welk verhaal ik ga vertellen bij het […]
[…] ← De organisatie is een verhaal De IT-architect: de verhalenverteller → […]
[…] Verhalen […]
[…] ← Geen klok El Bulli → […]
[…] uit je hoofd leren en letterlijk vertellen, jezelf behoedend voor een aantal risico’s, is een waardevolle […]
[…] ← Een rivier is niet wijs Water in de rivier → […]
[…] er werd dus een verhaal verteld en wel in het ik-perspectief: Jona vertelde zijn verhaal. We waren uit onze werkelijkheid gehaald en luisterden nu naar de […]
[…] was. En ik verbaasde me erover dat de opdrachten elke keer toch ook weer werden aanvaard. Eerder schreef ik er al […]
[…] ← Maandag: Josa en de toverviool Zdenjek in bedrijf → […]
[…] deze regels eens goed… Mooi toch? Ik moest aan mijn verhaal De meester van de bliksem denken, over iemand die terug in de tijd leeft. Maar in dit versje wordt het prachtig beknopt […]
[…] sprookje als Een draak kan op allerlei manieren in een zakelijke context worden ingezet. Ik beschreef eerder herken je […]
[…] beschreef al twee toepassingen van een sprookje als Een draak: herken je dit en hoe loopt het af. In beide gevallen maak ik expliciet gebruik van het sprookje. […]
[…] sprookje zoals Een draak kun je gebruiken om via de metafoor een gesprek te voeren over ‘hoe het bij ons gaat’, […]
[…] schreef dit sprookje naar aanleiding van deze situatie bij de klant. Wat daar gebeurde is niet uniek voor deze werkgroep […]
[…] ← Een draak Een draak inzetten – herken je dit? → […]
[…] ik al schreef, vertel ik eind juni weer een verhaal bij de ondertussen al bijna traditionele voorstelling van […]
[…] ik me dat ik al een hele tijd nog een compliment in mijn mail had staan. Het gaat over het verhaal Bomen tot in de hemel dat ik in september vertelde. Ad Wijlhuizen, predikant bij ons in de wijk, schreef […]
[…] ← Zeven laatste woorden Een lesje storytelling → […]
[…] ← Meer bomen tot in de hemel? (3) Meer bomen tot in de hemel (af) → […]
[…] ← Een verhaal in de maak Wereldverteldag 2011 (af) → […]
[…] ← Meer bomen tot in de hemel (1) Vaarwater → […]
[…] helpt gemeenten om de openbare ruimte beter in te richten. Ik mocht er een een verhaal op maat bij […]
[…] Dit sprookje is van mijzelf en over mythische beschermengelen schreef ik ook al eens. Maar vandeweek kocht ik de nieuwe dagkalender van de poëzie en zag dat die dit jaar als thema had: “Engelen en demonen, goden en duivels”, met achterop een fragment uit een gedicht van Hans Faverey: […]
[…] afgelopen week heb ik druk gewerkt aan de bewerking van het toneelstuk zodat het in de muziek van Sibelius past. Het grove werk begon […]
[…] ik eerder schreef vertel ik op tweede kerstdag het verhaal bij de suite Pelleas en Melisande van Sibelius. Een suite […]
[…] Eerder schreef ik over voorstellingen die Anke en ik met kinderen hebben gemaakt. Hoewel de volgende voorstelling pas in mei of juni volgend jaar is, zijn we onlangs begonnen met de voorbereidselen ervoor. […]
[…] in die categorie. (Op dit congres verzorgde ik donderdag met mijn collega Lisanne een workshop over Persona’s – een wat creatievere werkwijze in IT-land.) Het was verfrissend om Sander en Gerard een […]
[…] Eerder schreef ik over de verrassing voor mij dat Zwitsal begin vorige eeuw in Apeldoorn is begonnen. Dat ik dat zo’n leuk verhaaltje vond. Een paar bladzijden verder in het boekje ‘Een moment voor monumenten’ staat een stukje over een huisje dat in de tuin van weer een ander monumentaal pand staat. Het huisje werd bij de inhuldiging van koninging Wilhelmina gemaakt in opdracht van de burgemeester. Het moest op een wagen in een optocht meegevoerd kunnen worden. Na die optocht kreeg de burgemeester het als speelhuis voor zijn kinderen. Het huisje is een aantal keer van eigenaar gewisseld, als erfenis geschonken aan een mevrouw die er als jong meisje in had gespeeld. […]
[…] de voorstelling Thomasina bewerkte ik het boek Thomasina, the Cat Who Thought She Was God, van Paul Gallico. Zoals ik eerder […]
[…] ← Morgen in CODA Van volwassenenboek naar kinderverhaal → […]
[…] week vertel ik Hoe Wang-Fô werd gered, een gruwelijk mooi verhaal van Marguerite Yourcenar. De structuur heb ik in de afgelopen week iets […]
[…] Het maken van een verhaal in de ik-vorm vraagt zorgvuldigheid. “Ik” kan geen dingen vertellen die “ik” niet kan weten, bijvoorbeeld omdat ik er niet bij was of omdat het over drijfveren van anderen gaat. Als deze zaken toch een plek moeten krijgen in het verhaal, moet dat zijn “van horen zeggen”. Als het gaat over een verhaal dat speelt in het verleden, kan de “ik” ook vertellen over de dingen die hij destijds nog niet wist. “Maar nu weet ik wel beter…” De ik krijgt zo trekjes van de alwetende verteller. […]
[…] Wat levert het op om deze scène op een andere plek in het verhaal te zetten? Leuk om met hem over het verhaal te spreken waar ik momenteel aan werk en te zoeken naar wat voor mij de cruciale elementen erin […]
[…] schreef eerder over de beginzin. Dat ik vaak als het verhaal af is, nog lang schaaf aan de opening. Bij een geïmproviseerd verhaal […]
[…] hebben we weer zo’n gecombineerde voorstelling gemaakt. Dit keer vertelde ik het verhaal Thomasina. Ook dit verhaal en bijpassende muziek had Anke kunnen overnemen van dezelfde collega. Weer gingen […]
[…] Dit verhaal vertelde ik afgelopen zondag. Ik heb daar veel positieve reacties op gekregen. Vooral het begin had veel mensen geïntrigeerd. In de kerk kennen de mensen mij, dus toen ik in de ik-vorm begon, de organisatie bedankte, spijt betuigde, vroegen mensen zich af wat er gebeurde. Kortom, ik had meteen de aandacht. Daarna werd vrij snel duidelijk dat de “ik” in het verhaal niet Arjen Uittenbogaard de verteller was, maar een verhaalpersonage. Daarmee werd de mogelijk ook wat ongemakkelijke spanning weggehaald. Een predikant herkende en waardeerde de hele analogie met het bijbelboek. Anderen meenden ook flarden van de gelijkenis van de verloren zoon te horen. En de worm waarmee ik mezelf vergelijk aan het eind werd door iemand uit het bijbelboek Job herkend, terwijl voor mij de reden om ‘m erin te stoppen, de worm uit psalm 22 was. Het bleek dat sommige mensen onder elkaar hadden gegniffeld toen ik vertelde dat op het toilet in het vliegtuig met mijn hoofd tegen de pot was gevallen: met mijn lengte leek ze dat onmogelijk in zo’n kleine vliegtuig-wc. Dit is typisch een voorbeeld van dingen die je als maker over het hoofd ziet, totdat je de reactie van het publiek merkt. In een training die ik ooit van Tjitske Jansen kreeg, had ik een gedicht gemaakt dat ging over hoop. Dat woord, hoop, kwam er veel in voor. “Realiseer je,” zei ze, “dat er sommige mensen zijn die bij dat woord meteen hondepoep voor zich zien.” Misschien moet je dat als schrijver op de kop toe nemen. Misschien is het beter om een ander woord te kiezen. Misschien had ik er in mijn verhaal een beeld bij moeten geven van een grote, ruime, badkamer. Het was immers mijn privé-jet. […]
[…] de voorgeschiedenis, zie hier, en vandaar verder terug. Het verhaal zoals ik het vanochtend verteld heb is hier te vinden: […]
[…] hier voor een beschrijving van het project tot nu […]
[…] de tien en dertig personen mogen klagen over het openbaar vervoer in de 19e eeuw (zie ook deze en deze eerdere stukjes). Leuke reacties […]
[…] ik schreef over metaforen en programmeren deed ik mijn best om IT-jargon uit het stukje te houden. Al tikkende realiseerde ik me dat voor […]
[…] schreef ik over dit project, het maken van een verhaal over OV in de 19e […]
[…] ik al schreef, vertel ik 19 september een verhaal bij het thema Bomen tot in de hemel. Het wordt het […]
[…] vertellers nieuwe manieren om hun verhalen te vertellen en te combineren. In 2013 won ik de eerste StorySlam, een wedstrijd waarin verhalen geïmproviseerd worden verteld. Raymond den Boestert had de […]