(Het Carnaval des Animaux van Saint-Saëns bestaat uit 14 deeltjes waarin verschillende dieren worden uitgebeeld. Ik maakte er een verhaal bij voor de uitvoering door vioolleerlingen van Anke Foede. De komende dagen zal ik diverse stukjes van het verhaal hier publiceren.)
—Introductie (tot 0:28)
Het zoemde tussen de bloemen. Het hing in de lucht. Het gonsde over de grond. Je voelde het aan het water – iedereen wilde wel eens feest. Van de kleinste vlo tot de grootste giraffe, van de gladste aal tot het stekeligste varken – iedereen had het erover: feest! Maar wat zou de leeuw ervan vinden?
—Koninklijke mars van de leeuw
De leeuw keek de dieren een voor een aan.
“Een feest?… Ach, laten we eens gek doen. Wat voor feest willen jullie?”
De rendieren riepen meteen: “Kerstfeest!”
Maar dat vonden de eekhoorns maar niks. Zij zaten het hele jaar al in dennebomen.
Toen zeiden de kameleons: “Vinden jullie carnaval niet wat?”
“Leuk,” zeiden de vlinders zacht: “Dan gaan wij als rupsen.”
Laag bij de grond klonk een kuchje. Het waren de mollen: “Hmm, er anders uitzien? Maar wij zíen haast niks.”
De nachtegalen zeiden: “Kunnen we er niet anders uithóren? Niet anders uitzíen, maar uithóren. Verklanken in plaats van verkleden!”
De vogels waren meteen enthousiast en de spinnen ook: “Dan doen we er een vlotte dans bij.”
Daar moesten de neushoorns dan weer niet aan denken, maar de luiaards zeiden: “Het hoeft niet snel, toch?”
Uiteindelijk vond iedereen het een geweldig plan. Ze gingen terug naar huis en bedachten hoe ze verkleed zouden gaan.
De konijnen waren altijd overal als de kippen bij en de hazen waren vaak haantje de voorste. Dus dat was duidelijk: “Wij gaan als kippen en hanen!”
Dit verhaal stel ik beschikbaar onder Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel 3.0 Nederland License.