Een groot deel van de gelijkenissen die Jezus in de bijbel vertelt, waren in zijn tijd en omgeving schokkende verhalen. Verhalen die tegen de gevestigde orde in gingen. Niet de zoetsappige zondagschoolverhaaltjes die wij ervan hebben gemaakt, maar zó revolutionair dat je op je klompen kon aanvoelen dat het slecht met die man zou aflopen.
Een vraag die me de laatste tijd bezighoudt: je kunt in een preek uitleggen dat de gelijkenissen in die tijd revolutionair waren, maar hoe vertel je ze zodat dat shockerende er nu weer in doorklinkt?