Gister deed ik mee met een Story Slam. Het was een initiatief van verteller van het jaar 2012 Raymond den Boestert. Het was een experiment om te zoeken naar nieuwe manieren om te vertellen. De zeven deelnemers was gevraagd om een verhaal van vijf minuten voor te bereiden. Voordat we startten kregen we twee extra opdrachten die we in het verhaal moesten verwerken. Het publiek bepaalde de punten.

De opdrachten varieerden van: gebruik een voorwerp uit het publiek tot: laat een personage een gruwelijke bekentenis doen. Van: een personage verliest een lichaamsdeel tot: vertel een deel van je verhaal zonder woorden. Een leuke mix dus van het vertellen van een voorbereid verhaal en improvisatie. De anderen hadden verhalen over hoe Roodkapje écht afliep, over een reusachtige eikel met toverkracht, over een slimme dief, een hyena, een visser die niet werd geloofd. De mooiste intro kwam van Bryony Burns die een voor deze gelegenheid gemaakt verhaal vertelde. Het ging over meneer Jansen, een man zoals iedereen, die heimwee had naar een droom die hij zich niet meer kon herinneren.
Ik vertelde een streekverhaal over de boswachter die achter stropers aanzit en de schrik van zijn leven krijgt. In mijn verhaal moest ik het laten sneeuwen en moest ik het publiek laten meedoen. Dat lukte goed en mijn verhaal werd door de aanwezigen beloond met de meeste punten.

Het was wat mij betreft een geslaagd experiment. Ik zie uit naar de volgende Story Slam. Leuk om me de winnaar van de allereerste Nederlandse Story Slam te mogen noemen.