Samen met zes vertellers van het Apeldoornse VertelGenootschap werk ik aan een korte voorstelling. Eerder vertelde ik over de aanleiding en de eerste workshop die ik met hen deed. Gisteravond was de tweede workshop. We hebben weer een mooie avond beleefd, leuke oefeningen en experimenten gedaan, met als resultaat dat ik weer meer ideeën heb voor de uiteindelijke presentatie en de vertellers nog meer zin hebben in de voorstelling.
Al twee keer eerder maakte ik met het Vertelgenootschap een voorstelling, in 2011 en 2012. Net als toen zijn we begonnen met verhalen die de vertellers zelf aandroegen bij het gekozen thema. De voorstelling dit keer is op 4 oktober, dierendag, dus kozen we voor verhalen rondom dieren. Ik heb geen vooropgezet beeld van hoe de vertelling eruit moet gaan zien. Mijn ervaring met en liefde voor improvisatie maakt dat ik de voorstelling graag vormgeef op basis van wat in de workshops ontstaat. Door allerlei oefeningen en improvisaties komen er de mooiste toevallige, ongeplande vondsten naar boven.
Na de eerste workshop maakte ik een selectie uit de zes verhalen. De bedoeling is dat de voorstelling max 20-25 minuten duurt. Daarbinnen zes verhalen proberen te proppen is onbegonnen werk. Maar dat er verhalen zijn afgevallen wil niet zeggen dat niet alle vertellers meer mee kunnen doen. Het uitgangspunt is steeds geweest dat de alle vertellers sámen het verhaal gaan vertellen.
Dus zijn we gisteravond gaan werken met vormen van samen vertellen. Wat gebeurt er als twee vertellers tegelijkertijd hetzelfde verhaal vertellen? Of als ze het om-en-om, zin-voor-zin vertellen? Wat als ze door elkaar heen verschillende verhalen vertellen en strijden om de aandacht van het publiek? Wat als de ‘achtergrondvertellers’ de gesproken zinnen in dialogen voor hun rekening nemen? Het gezelschap bestaat uit één man en vijf vrouwen: hoe kunnen we dit uitbuiten in het toneelbeeld? Hoe sluiten verhalen thematisch of inhoudelijk op elkaar aan, of waar contrasteren ze?
Zoals gezegd: gisteravond heeft weer veel moois opgeleverd waarop ik de komende weken kan broeden. Er beginnen zich gedachten te vormen over de voorstelling. Deze moeten nu concreter worden. We hebben nog één workshop te gaan. Hierin moet alles bij elkaar gaan komen.
Leuk om zo, samen met de vertellers, iets moois te maken!
