Laatst las ik in een tijdschrift: Het afgelopen decennium zijn er behoorlijk grote scheuren ontstaan in het bastion van de maakbaarheid van softwareprojecten. Voorspelbaarheid, eens de heilige graal van de traditionele ontwikkelmethodologie, speelt al lang niet meer de eerste viool in een wereld vol verandering en onzekerheid.
Ik ben een groot liefhebber van metaforen, maar dit is echt teveel van het goede.