Ik vertelde dat ik een prijs heb gewonnen met mijn presentatie in Florida. Maar wat heb ik daar eigenlijk verteld?
Dit is de presentatie. Onder elke dia heb ik een stukje tekst geschreven dat aangeeft wat ik erbij heb verteld. In Florida ben ik op één plek afgeweken van de dia’s en wel omdat de actualiteit daarom smeekte. Op de plek over de structuur van verhalen heb ik niet verwezen naar de hulpvragen die ik in de aantekeningen had opgeschreven. In plaats daarvan vertelde ik over het alligator-gevecht dat we een paar dagen daarvóór in de Everglades hadden gezien. Het paste perfect in de presentatie en werd zeer gewaardeerd. Altijd goed om op het moment zelf af te wijken van je plannen, als er zich iets beters aanbiedt.
De verhalen heb ik niet in de aantekeningen uitgeschreven. Je kunt ze op mijn blog terugvinden: het verhaal over het kasteel en het verhaal over de Sovjet econoom. De mythen over Daedalos zijn natuurlijk eenvoudig te vinden.
Kort samengevat was mijn betoog als volgt. IT architecten hebben, als het goed is, iets te vertellen. Ze moeten dus zoeken naar manieren om hun boodschap duidelijk te maken. Omdat hun publiek voor een belangrijk deel uit niet-technici bestaat, is het goed om niet-technische verhalen te vertellen. Verhalen komen binnen, blijven hangen en bieden een opening voor gesprek.
Dat was de hoofdmoot van mijn verhaal.
Maar, eindigde ik, minstens zo belangrijk als het vertellen van verhalen is voor IT architecten is het luisteren naar verhalen. Het stimuleren dat betrokken partijen elkaar verhalen gaan vertellen. Of samen met elkaar werken aan ‘ons verhaal’ – een perfecte manier om tot een gedeelde visie te komen.
Misschien, zo eindigde ik mijn verhaal voor het technische publiek daar, moeten we eens een tijdje stoppen met vertrouwen op techniek, methodes en gereedschappen. Misschien, zo stelde ik voor, moeten we eens een jaar alleen maar verhalen vertellen. Een award was mijn deel.
