verandering
-
De kat leeft
Het stukje van gisteren schreef ik in een uur waarin ik zweefde tussen hoop en wanhoop, als in een soort vagevuur tussen hemel en hel. Ik voelde me als de kat in Schrödingers gedachtenexperiment. Ondertussen kan ik melden dat de kat leeft: mijn tas met spullen die ik in de trein naar Groningen had laten…
-
Een verhaal in de maak
Ik ben mijn laptop kwijt. En mijn nieuwe fleece jack. En mijn toilettas. Eigenlijk alles wat in de weekendtas zat die ik daarstraks in de trein heb laten staan. Ik heb een telefoonnummer en een nummer dat ik moet noemen als ik navraag of de tas al gevonden is. Toen ik net belde was er…
-
Paaltjes in de wijk
Gearing helpt gemeenten om de openbare ruimte beter in te richten. Ik mocht er een een verhaal op maat bij schrijven. Voordat ik mijn verhaal maakte, heb ik een aantal keer met de oprichters van Gearing gesproken. Ze legden me uit dat ze de samenwerking tussen gemeenten, bewoners en aannemers willen verbeteren door alle partijen…
-
Bij de koffieautomaat
Vanochtend liep ik op het werk langs een koffieautomaat. Daar stond een hoge manager met een mevrouw te praten die ik niet kende. Ze zei: “… dus je hoeft niet bang te zijn voor allemaal erupties van hem.” Eén zo’n flard en mijn verhalenmakerij is meteen geprikkeld. Was de manager bang voor iemand? Voor iemand…
-
Helden
Met mijn collega Jasper had ik het vanmiddag over verhalen in organisatiecontext. Hij vroeg: “Wie zijn in ons eigen bedrijf eigenlijk de helden? Wat zijn ónze dilemma’s?” Goeie vragen die naar mooie verhalen kunnen leiden. Naar verhalen vooral die veel inzicht kunnen verschaffen: hoe gaat het er bij ons aan toe, wat vinden wij belangrijk,…
-
Joe the Plumber
Binnenkort verzorg ik met collega Lisanne op een IT-congres een workshop over persona’s. Persona’s zijn fictieve personages die staan voor een groep mensen, bijvoorbeeld een doelgroep. Persona’s gaan een stapje verder dan een marksegmentering op basis van een aantal kenmerken (leeftijd, geslacht, woonplaats, enz.). Je zou kunnen zeggen dat een persona het vlees en bloed…
-
Bedenk het maar
“Hoe breed denkt-ie wel dat hij is?!,” dacht ik toen ik de bel hoorde van de fietser die langs me wilde. Ik liep over het fietspad, netjes aan de kant en er was ruimte genoeg om erlangs te fietsen. Dat bellen vond ik overdreven. Die fietser moest wel een arrogante, zichzelf overschattende blaaskaak zijn. Twee…
-
Opstellingen
Bij het maken van verhalen luister ik vaak letterlijk. Welke beeldspraak wordt gebruikt en is die bruikbaar als inspiratie voor het verhaal? Ik ben visueel ingesteld, dus ik zie al snel een beeld voor me. Ik heb ’t wel eens nóg concreter gemaakt, geïnspireerd door het idee van familieopstellingen. In een workshop waarin ruimte was…
-
Rituele dansen
Verbazingwekkend hoe soms jarenlang maar wordt doorgewerkt op een manier die overduidelijk niet werkt. Een manier waarvan alle betrokkenen beseffen dat het zo niet gaat. Wie je ook spreekt, iedereen geeft individueel het disfunctioneren grif toe. Maar zodra een nieuw project start, wordt gewoon weer gedaan alsof ieders neus bloedt. Onlangs hoorde ik weer eens…
-
De expertparadox
Een expert weet en kan enorm veel, maar kan nog maar lastig onder woorden brengen wat hij doet en waarom. Ziehier de expertparadox. Probeer maar eens aan iemand die niet kan autorijden uit te leggen hoe jij vanochtend naar je werk bent gereden. Of: waarom het gerecht van een topkok zoveel beter smaakt dan dat…
-
Het monster op de berg
Nog een monsterverhaal. Deze heb ik van François Breuer. Een dorp aan de voet van een berg leefde al jaren in angst. Bovenop de berg woonde een monster. Regelmatig vertoonde het zichzelf. Vanuit het dorp zagen ze het monster boven de boomtoppen uit torenen en hoorden ze het dreunen van zijn poten. Soms hoorden ze…
-
Monsters onder het bed
Een vriend, Tom, vertelde dit prachtige verhaal. Een van zijn zonen, laten we zeggen dat het Adam was, had zo’n periode dat hij bang was om naar bed te gaan. ’s Avonds in het donker alleen op zijn kamer. Misschien zaten er wel enge monsters onder het bed of achter de gordijnen. Op een dag…